DESEN
DESEN
Mevla iþlemiþtir, bak nakýþ nakýþ,
Ýnsanlarda suret, ne güzel desen.
Nazar et varlýða, içten bir bakýþ,
Ýnsan þu alemde, çok özel desen.
Alemde Esma’yý etsen temaþa,
Bütün yaratýlan, muhtaç bir baþa,
Nedametle akan, bir damla yaþa,
Ýnsana yaraþýr, bu Yazel desen.
Fýtratýn bu ise, sakýn elle-me,
Ýmanýn parlasýn, sakýn külle-me,
Sabrýn yüceleþsin, sakýn dille-me,
Bana benden yakýn, O ezel desen.
Yeþildi yapraklar, sararýp soldu,
Cümle beþer öldü, mahþere doldu,
Dünyada gördüðün, zahiri baldý,
Her þey O’na döndü, bak gazel desen.
Kudretten boyanmýþ, beþerdeki yüz,
Mahþeri andýrýr, mevsimdeki güz,
Bir gün tutmaz olur, koþturduðun diz,
Uhrevi yolculuk, var tezel desen.
Ýbrahim BEKLER
ANKARA
Yazel: Günahsýz Kul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.