Karanlık-Gecem, Yalnızlığım ve Ben

Karanlýk bir gündüz ortasý
Yalnýzlýðýn avucunda güzellik uykusunun sýkýcý çýrasý
Rüzgârýn attýðý tokatlarýn acýsý
Ýnliyor kavrulmuþ tenime, tuzu serin derin yarasý
Bunun yanýnda bir de cakasý
Dinmiyor ki yalnýzlýðýn alt etme çabasý

Aynaya bakýyorum, mahlukat eserine
Mumun soluk ýþýðýnýn gözlerine batýyorum
Elma aðacýndaki kirazýn hisleriyle
Benziyorum kuþ aðzýndan yere düþen çekirdek tanesine
Kopmuþum, savrulmuþum, kaybolmuþum! Kime ne?
Alýþmak bilmiyor gözlerim tarla faresine
Dayanamýyorum artýk topraklarýn ufalanýp düþüþüne

Bitiremiyorum kýþ uykusunun sessiz hazin çilesini
Bulamýyorum derdin bahara kaçýþ çâresini
Gözümden döküyorum bir kuzu aðzýndan düþen süt damlasýný
Ve artýk yýlgýn bir þekilde
Çýðýrýyorum tek baþýnalýk ezgisini
Karanlýk-gecem, tek baþýnalýðým ve mevsimim titremekli
Dinliyoruz haykýrýþýmýn senfonisini

Sosyal Medyada Paylaşın: