Her Düşte Ona Sarılıyorsun

Her þey ansýzýn, bir bakýþla baþlýyor,
Gözlerinde baharý görüyorsun, cenneti izliyorsun.
Alamýyorsun kendini ona bakmaktan,
Ayýramýyorsun gözlerini gözlerinden.

Sonra, öyle bir gülüyor ki,
Ýçinde kelebekler uçuyor,
Gülüþü yüreðini kanatan yaralarý sarýyor,
Birden iyileþiyorsun.

Aklýnda iz býrakýyor bakýþlarý,
Aklýna her geldiðinde,
Kalbin alýþýk olmadýðý bir ritm’de atýyor.

Yemek yerken o,
Su içerken o,
Gülerken o,
Konuþurken o,
Her gözde o
ve her sözde o oluyor.

Sen farkýna varmadan o oluyorsun,
Ona dönüþüyorsun.

Tanýdýk, tanýmadýk her yüzde onu arýyorsun,
Bir gün yýkýlacaðýný bile bile,
Her hayali ona kuruyorsun.
Uyanýnca onu göremeyeceðini bildiðin halde,
Her düþte ona sarýlýyorsun.

Yine her þey ansýzýn bitiyor,
Ne o gitmeye meyilli, ne de sen gitmek istiyorsun.
Ne kolundan tutabiliyorsun,
Ne eskisi gibi gülebiliyorsun.
Adýna gurur dedikleri o þey,
Her þeyin önüne geçiyor.

Geriye ise;
Akýlda o ve hiçbir merhemin dindiremediði acýsýyla,
Bir köþeye çekilip onu hatýrlatan þarkýlarla yaþamak kalýyor.
Sosyal Medyada Paylaşın: