Anne tut elimden Beni dedemlere götür yeniden Yýllar beni ezdi çok yoruldum Anne ben özlem doldum
Ninni söyleyen sesini Her yaþanmýþýn eskisini özledim anne Ben dedemle ninemin evini O evdeki sessizliðin huzur dolu nefesini özledim
Dedemin gülen yüzünü Çocukluðumun köyünü Gaz lambasýnda okuduðum çizgi romanlarýmý Oyun oynadýðým arkadaþlarýmý özledim
Dedemlerin bahçesindeki Sümbüllerin, sakýz güllerinin kokusunu özledim ben Sabahlarý uykuma karýþan çil horozun ötüþünü Duvardaki rafta duran çalar saatin tiktaklarýný Ninemin masallarýný özledim anne
Anne tut elimden Beni dedemlere götür yeniden Dedemin kahveden gelirken getirdiði Gofretin, þekerin tadýný özledim Þimdi tüm marketleri gezsem Cebimdeki tüm paramý döksem Öyle lezzetli gofret, þeker bulamýyorum anne
Ben o günlerin sýcaklýðýný Aðustos güneþinde bulamadým Biliyorsun neler yaþadým Artýk býktým usandým Hep hüzünleri dizelerimde gizledim Tut elimden al götür beni anne Ben çocukluðumu özledim…
Gürsel ÝLERÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gürsel İLERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.