BİRAZ DA SENİN YÜZÜNDEN
Gitme diye sana yalvarmazdým ben,
Aldýrmam biraz da senin yüzünden…
Ýçimden geleni saydýrmazdým ben,
Çýldýrmam biraz da senin yüzünden…
Hangi býçak girdi söze heceye?
Hasretinden döndü kalýn inceye,
Düþmaným þafaða, kara geceye,
Saldýrmam biraz da senin yüzünden…
Kaçmadým ölümden bilmem korkuyu,
Öðrendim zindanmýþ aþkýn kör kuyu,
Geçmiþten dilime kalan türküyü,
Çaldýrmam biraz da senin yüzünden.
Okþasýn rüzgarlar þimdi perçemi.
Ellerden sorarlar benim Serçemi !
Giderken topraða týrnak pençemi,
Daldýrmam biraz da senin yüzünden…
Gittiðin günlerde þaþtým yolumu,
Sonrasý hep zarar savur külümü…
Gönlüme ektiðim gonca gülümü,
Soldurmam biraz da senin yüzünden…
Çimendað’ým güvenmem sýrtýmý daða,
Benim olmasaydýn girmezdim baða,
Efkârdan bu þehri her gün ayaða,
Kaldýrmam biraz da senin yüzünden…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil İbrahim71 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.