İÇİMDEN GELDİĞİ GİBİ
Yar bana layýk mý gördün ezayý,
Sen aþký inkar et olduðu gibi,
Acýmadýn bana kestin cezayý,
Elimin baðrýmda kaldýðý gibi…
Artýk çilen gece, derdinse akþam,
Ne çýkar Sakarya Fýrat’la aksam,
Deðiþmez kaderim baþýna kaksam,
Þu beni hicrana saldýðý gibi…
Hep masal, ayrýlmak var mýydý tenden
Gülerken aðladým, sebebi senden
Hiç keder býrakmam dünyada benden,
Çiftçinin fasulye yolduðu gibi…
Ne kardeþ ne bacý, þahidim zulüm,
Sýrtýmdan gömleði çýkardým gülüm!
Kaderin attýðý kuyu mu ölüm,
Anamdan babamdan çaldýðý gibi…
Ben senle Mýsýr’da çoktan ölmüþtüm…
Gönlüme ar oldun, seni silmiþtim!
Bu sevda bizi de aþar; bilmiþtim,
Adem ’in yasaðý deldiði gibi…
Bir dinar etmeyen vücudum bakir…
Bilirim arýnmaz ruhumdaki kir!
Sana bir göz deðse bana olmaz sýr;
Zamansýz gülümün solduðu gibi…
Kader de uzatmaz hükmü hükümdür…
Ben deveysem eðer aþkýn yükümdür!
Az kaldý demiþtim, vuslat kokumdur,
Yusuf’un rüyayý bildiði gibi…
Ýnan ki yandýðým çöle deðmedi…
Ben aþka söz verdim gönlüm çiðnedi,
Aklým da gel onu sevme sen dedi,
Kalbimden sökerek aldýðý gibi…
Çimendað hakkýný helal ediyor,
Artýk þu dilini bir lâl ediyor,
Baktým ki cehennem hep gel ediyor,
Yazmadým içimden geldiði gibi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil İbrahim71 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.