ruhum kafesteki kuþ ellerim çürümüþ bir demet çiçek kanatýr dilimi yalanlar diyemem kendime sabret elbet bu acýlar bir gün bitecek
oysa gidebilmeliydim ama ne zaman kaçýrdým yolun çýkýþýný da düþtüm bu bilinmeze paslanmýþ da olsa bir tabela olmasý gerekirdi -eminim- belli ki o da benim gibi yolunu þaþýrýp kayboldu bu karanlýk ormanda
farkýndayým hayli zaman geçti üzerimizden ve ben koynuna sokulamayacak kadar çok kirlettim düþleri sonunda titrek bir heves kaldý sadece içimde onu da uykusuz gecelerimde tüketip bitiririm yakýnda
evet çürümüþ bir elmayým ben sen içimi kemirip duran o zalim kurt bakma sana öyle seslendiðime içten içe biliyordum güdüsel bir mecburiyeti yerine getirmek için sokmuþtum seni hayatýma
bu yüzden üzülme dedim sana usulca yumacaðým bu sefer gözlerimi dilim de temizlenmiþ olacak tüm edepsiz küfürlerden sebebi tükenmek olsa da bu halimin mutluyum inan huzursuzluðu silecek çünkü bu tükeniþ nihayet gözlerimden
y...
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.