Melekler þahidimdi, Azrail hakim Beynim davacýydý, yargýlanan gönlüm. Hakim sordu gönlüme:’’ Neydi Derdin?’’ Gönlüm anlatamadý...Aðladý derin derin.
Hakim acýyarak:’’Anlat’’ dedi’’Anlaþýlan Yaran Derin?’’ Gönlüm baþladý anlatmaya: ’’Çok sevmiþtim hakim amca... ama...’’ Yine hýçkýrýklar; Ama kaç para!
Sevmiþtim, sevileceðime inanmýþtým, Bu gönül beni dinler sanmýþtým; Bilmiyorum, belki de aldanmýþtým, Þunu biliyorum; Çabuk kanmýþtým.
Hakim aldý kanun kitabýný eline, Sormadý bile derdini deli gönlüme, Karar verdi...Kýrdý kalemi!! ’’Sevmeyi beceremeyen suçludur.’’ diye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
pınarbaşılı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.