Gözü baðlý düþmüþüz hayatýn yollarýna, Her köþenin baþýnda bir tehlike bekliyor. Atýlmaya hazýrýz iblisin kollarýna, Arkamýzda nefsimiz bizleri itekliyor.
Göz alýcý tuzaklar kurulmuþ önümüze, Bazýlarý bunlarý tek kurtuluþ sanýyor. Ne hatalar iþledik, bir baksak dünümüze, Bu ateþe düþenler cayýr, cayýr yanýyor.
Yanlýþ yollara soktu kýlavuzluk edenler, Bunun ceremesini gafil kullar çekiyor. Farkýnda bile deðil yanlýþ yoldan gidenler, Bazýsý da bilerek kin tohumu ekiyor.
Ahlaksýzlýk diz boyu, kumarsa ön sýrada, Bu tuzaða düþenler, durmadan saðýlýyor. Mutluluk aranýrken; gösteriþte, parada, Gönül baðlarý kopup, yuvalar daðýlýyor.
Ýlgisiz kalan gençlik boþlukta savrulurken, Zevklerinin peþinde ömrünü bitiriyor. Nefsi arzular ile ha bire kavrulurken, Gençliðinin yanýnda, azmini yitiriyor.
Maddiyat bataðýnda debelenirken âlem, Manevi gýdalardan ruhlar mahrum kalýyor. Doðrularý yazmýyor her muharrir, her kalem, Temiz olan ne varsa, kara leke çalýyor.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.