BAYIM...
Yalýn bir düþtünüz bayým:
Yalaný olmayan bir aþka düþtüðüm.
Rengim ýlýman bir iklimden firar etmiþti
Fidelerim saklýydý hem sandýðýmda:
Dikmediðim,
Henüz diklenmediðim
Ne melun bir gölge oldum ben
Ne sýradan bir insan.
Ýzafiydi ruhum fazlasýyla müphem
Asfaltlarýn kaldýrýmlarýnda sek sek oynamadým hem
Sokaða çýkmak yasaktý ta dünden.
Lakin sokak içimde saklýydý
Ve sümüklü çocuklar
Latif bir rüzgârdým ve nazenin
Kibarca severdim insanlarý önce
Sonra korkarak sevmeye baþladým
Nihayetinde ses etmeden sevdim ben.
Aþýlmaz daðlarý
Aþk bildiðim çýnarlarý
Kibirliydi aþk ve insan
Kindardý kimi zaman
Ne nazým bitti ne niyazým
Söylencelerin nazarýnda biten bir çiçektim
Ha gül ha karanfil
Ezelden titrerdi ellerim
Hele ki çok sevdim mi…
Niyetim yok, bayým: sizi rahatsýz etmeye
Kuþandým aþký ve geldim yaný baþýnýza
Görmediðiniz kadar da görkemliydiniz nazarýmda
Þapka çýkardýðým bir aðaç gibi
Belki çýkmayý baþaramadýðým bir tepe
Tefe koydunuz siz önce
Elim ayaðýma dolaþtý
Anladým ki aþk yanlýþtý.
Sustum ansýzýn.
Sus payý bir söylemde þiirler ektim eksene
Emelim huzurdu
Barýþamadýðým kendim
Aþkýn rüzgârý üþüttü
Bazense ýsýndýðým
Iþýyan gözlerimden dökülen yaþtýnýz bayým
Bense sizin gözünüzden düþmüþken bir kez.
Nedamet yüklü bir gölgeden kaçar gibi
Saklandým yeniden içimdeki mahzene.
Kör noktasýydýnýz aþkýn
Kimi insansa aþk körü.
Gözüm doymuþtu benim çocukken
Lakin sevgiydi baþa çýkamadýðým.
Hüznümle geldim…
Acýmla kat çýktým…
Acýndýrmadým elbet
Lakin açtým içimi
Dýþýmda saklý neyse içimden taþan
Bazen isyaným þiarým
Aþksa olmazsa olmazým.
Bilindik bir düþ deðildim ben
Hayli akla zarar
Gel gör ki tüm zararý kendine
Ziyan ettiðim ömrün son dönemeci
Son diyemediðim bir aþka kanat açtýðým
Alametifarikasýydýnýz aþkýn
Kaza eseri kurtulduðum hayatýn bohçasýnda saklý
Bir sepet gibi
Bazen açan güller yüzümde
Bazen açamadýðým mevzular nasýl ki saklý Allah nezdinde…
Allah dostuydunuz aþikâr.
Ruhumla düþtüm yola
Bilmeden de aþka.
Ýnadým inattý madem
En sevdiðimse içimde saklý gizem ve matem
Mahremimdi dünüm
Yolculuk yaptýðým,
Ah, o açýlmaz kör düðüm.
Bir yumaktým iþin aslý
Bir romanýn bitmeyen hikâyesi
Ve yazdým ben
Sevdim de tükenircesine
Aþký yazdým
Yazgýma âþýktým, bayým…
Sahi, siz aþký kendi dilinizle mi çözdünüz?
Oysaki aþk bende saklý ve hücrelerimde
Öylesine bir baþkaldýrý ki cihana
Bayým, ben size deðil aþka âþýktým
Aþamadýðým bunca engel
Aþinaydýnýz bayým çünkü siz de beni anlamadýnýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.