Küstüm Anne
Ben aynalara küstüm Anne,
Aynalar yalancý,
Aynalarda ki ben deðilim ki!
Gördüðüm ben bana yabancý.
Ben aynalara küstüm Anne.
Resimlere küstüm,
Kendime umut verirken
Kendime küstüm Anne.
Çok acýlar çektim ben Anne,
Çokta söylendim sana aslýnda,
Keþke doðurmasaydýn diye beni,
Tamam affet,
Affet de, bu Dünyanýn yükü
Kederi, derdi,
Neden hep benim yüreðim de, düþüncelerim de Anne?
Ben çok yoruldum be Anne,
Ýnadýna savaþtým bu kanserle,
Seni üzüp aðlatmayayým diye,
Eðer ki bir gün gelir de gidersem,
Sakýn gittim diye üzülme,
Sen hep gül Anne.
Ben gerçek huzuruma yürüyeceðim,
Her yaným bahar, çiçek,
Börtü, böcek,
Elbet hercailer de benimle gelecek,
Huzur, mutluluk buymuþ diyeceðim Anne.
Seni daima yüreðim de,
En güzel yerim de
Seveceðim Anne.
Pal
24 Mayýs 2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.