Sorma

Sabahlara adýný ezberletirken
Yorgun sözcüklerimin yakasýna kan damladý
Sorma,
Yamalý gökyüzünün rengine meftunum ben
Sevgiyi mühürlemiþken yürek telime
Lavlar fýþkýrýyor dört bir yerden gönlümün kýyýsýna

Sevgiyi sevdikçe sarmalýyorum
Þiir diye kazýyorum
Meçhul yolun boðazýna otursada harfler
Kýrýlsa kalemin kalbi bin kez
Yazacaðým lal olsada ruhum
Sorma
Bu sevdanýn menzili nereye varýr
Avare bir ben miyim, bir de kalem mi?






Sosyal Medyada Paylaşın: