bir kýzlarý oldu pembe beyaz kara gözlü ceylan gibi. hep gülerdi, aðlamazdý. yeterince aðlayan vardý , bilirdi sanki. bütün kötülere inat gülerdi hep gülmek, hayata meydan okumaktý. bebek büyüdü önce gülmeyi unuttu. sorular sordu, anlamak istedi hatalarý sorguladý cevaplarý anlamadý çocuklar hayal kurardý. küçükken hayalleri büyüktü büyüdükçe hayalleri küçüldü. bir gün gerçekler öyle büyüdü ki hayal kurmayý unuttu. oysa hayal umuttu , mutluluktu, hayal kurmadan gerçeklere ulaþýlamazdý. tasarýmdý hayal, projeydi, bir gün mutlaka gerçekleþirdi. zaman çok hýzlý akýyordu bir gün o çocuðu aradý kalbinde, haala yaþýyorsa o hayal kuran çocuk ölmediyse umut vardý. aynaya baktý, gözlerinde o çocuðu gördü mutlu oldu, o çocuk ölmemiþti. tekrar gülmeye baþladý gülmek umut etmekti. hayaller geri geldi , Yeni güne umutla baþladý ve inandý hayalleri bir gün mutlaka gerçek olacaktý. Sevil AÐTAÞ
Görsel; Sadece Daktilo harfleri ile yapýlmýþ olup,Daktilogratik Resim Sergimden bir örnek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sevil ağtaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.