şiir gibi geçerdiniz,yoksul damarların hezeyanlarından...

sancýyla geliyordu gözyaþý yaðmurunuz
kapý önlerine býrakýlmýþ
elveda çocuklarý gibiydiniz
o yaðmurla
tek bir damlada yýkanýyordu
huzursuz
ruhunuz
yoksunuz ya
bu þehir sis-siz

üzerinde yazýlmýþ cinnetlere gülümsüyorsunuz
aðlak erkek bakýþlarýna düþüyor
gölgeniz
parmak arasý cigaralar alevleniyor
dumanlar zorluyor
ihanetin bekçisi dudaklarý
yolunu þaþýrmýþ gibi geçiyorsunuz
kalplerimizin çýkmaz sokaðýndan
kýrýlýyorsunuz
bu soluk his-siz

ergen düþlerin çarþaflarýnda þekillenirdiniz
þiir gibi geçerdiniz
yoksul damarlarýn hezeyanlarýndan
ayyaþ masalarýnda görmüþtüm
derisi yorgundu parmaklarýnýz
gözeneklerinde kilitlendi sözlerim
öpsem
biter miydi dertleriniz
bakýyorsunuz
bu gözler mavi-siz

çalar saatler karýþýyordu gitmelerinize
gitmeyin diye
kaçamak bir öpüþmek için eðiliyordum
kirpiklerinize
oysa masumiyetiniz dilinizde
kaçak yalnýzlýklar aydýnlatýyordu yolunuzu
dokunmayan yýlan da yaþamýyordu bilmem kaç yýl
dokunsam
deðiþir miydi kaderiniz
içleniyorsunuz
siz bensiz bir hiçsiniz…

alicengizoyunu
(sevemediðin insanlar genelde en çok ihtiyaç duyduðun insanlar…)

Sosyal Medyada Paylaşın: