Bugün gibi aklýmda, Sarýdan mora dönen çiðdem çiçeklerinin, Yaylaya kattýðý albeniler.. ....... Bu yýl yine gittim, o hüzün deryasýna, Ne çýngýrak sesi duydum, Ne de çiðdemlerin kokusunu!
Tadýný kaybetmiþ o kadim duygular; Herþey gömülmüþ mazinin tozlu sayfalarýna; Eski baharlar, eski yazlar; Týlsýmýný yitirmiþ, susuz kalmýþ, Bulutlar bile dargýn, artýk yaðmazlar!
Ah Kanun, ne hakkýn var hüzün vermeye; Yayla pýnarýndan su içmeyenler, Seni anlamazlar!
Sosyal Medyada Paylaşın:
KANUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.