Sakalı Ağarmış Umutsuzluk

Bir vardýn bir yoktun
Masalýn içinde kurumuþ bir gül idin
Koklamak için girdim kitaba

Þafak çýkrýðýnýn kendirini kesti jilet atan sözlerin
Kuyunun dibinde kaldý bir kova umut güneþim

Baharýn gýrtlaðýna yapýþtý karanlýðýn eli

Giderken elime tutuþturduðun siyah ilhamla
Geceye yýldýzlý þiirler kazýdým

Donkiþotluða soyunmuþ bir kýþ oturdu aramýza

Gittiðinden beri
Cüce aynasýnýn önündeki bardaða koydum
Hem köklendi hem büyüdü hüznün

Ýnan ki ne domateslere ben düþtü
Nede çiçek açtý yüzüm

Hadi sýcak bir kartopu at þubatýn sýrtýna
Yada
Ýçimde boðulan çiçeklere
çam sakýzý çoban armaðaný bir nefes cemre getir

Okyanusta boðulacak bekleyiþime
Ada olsun ayak seslerin

Ütüyle kýrýþýðýný açtýðým yaðmurlar yýkasýn
Sakalý aðarmýþ umutsuzluðumun yüzünü

Sensiz dinamit lokumuna dönen gözlerimin
Kibrit çöpü kadar geliþin tutuþtursun fitilini

Ardý ardýna patlasýn gülüþlerim

Hadi gel ki gül koksun
Hasretim ersin muradýna
Okuyan þiir dostlarým çýksýn kerevetine

Sosyal Medyada Paylaşın: