MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

MAHZUN MABET
Mecit Aktürk

MAHZUN MABET



Kalemlerin ucunda, her mahfilde dildeyiz
Girdabýn avucunda yine azgýn seldeyiz
Ey Muhammet ümmeti acýnacak haldeyiz!
Suçlu sen, ben, hepimiz! Sebep belli; ruh noksan!
Mabedin garip, sessiz; esir Mescid-i Aksa’n


Ayný gaye uðruna toplu atarken yürek
Fýrkalara bölündük büküldü çelik bilek
Zelil, hem rezil olduk fazla söze ne gerek
Bir sebebi var elbet aðýdýma uyaksan
Uyan da bir isyan et; esir Mescid-i Aksa’n!


Direnirken Filistin karþýsýnda tanklarýn
Ne arýyor gözlerin ardýnda ufuklarýn
Yere batsýn beyhude hamasi nutuklarýn
Ürkerdin suretinden bir kez aynaya baksan
Kurtar esaretinden! Esir Mescid-i Aksa’n!


Ýslam ile savaþa çaðrýyken çalan çanlar
Nerede çað kapayýp yeni bir çað açanlar?
Sine-i sin’e zuldür bu meydandan kaçanlar
Bir meydan ki mayasý þehit kanýdýr sýksan
Dindir artýk bu yasý, esir Mescid-i Aksa’n!


Hani Kur’an kutsaldý koruyup çiðnetmezdin
Hani mazlum gördünmü el verip inletmezdin
Hani "davam!" diyordun hiç ihanet etmezdin
Ýns arýyor her hitap; bir cevap ver ayýksan!
Yaralý, bîzâr, bîtap; esir Mescid-i Aksa’n


Avcunda duan ile secdelere var ama
Gör oynanan oyunu gözlerini kapama!
Bîçare geleceksen yanaþma hiç kapýma
Yýkýlýrdý þer duvar bir kez ayaða kalksan
Kulak ver inleyen var! Esir Mescid-i Aksa’n!


Yer dahi yeþermezken su vermeden, rahmetsiz
Zafer mi bekliyorsun terlemeden, zahmetsiz?
Ne oldu müslümana; tepkisiz... azametsiz...
Âkýbet hep musibet, sen nefsine çýraksan
Nefer bekliyor nöbet; esir Mescid-i Aksa’n


"Neden bizi buluyor?" diye sorma her belâ
Tohum fitne tohumu, sonuç; her yer Kerbelâ!
Vahdet, gayret beklerken kolay dinmez bu salâ
Az þey midir mesela öfkenden iz býraksan
Asýr geçti bak hâlâ esir Mescid’i Aksan!


Fýrtýna dünden þedit, düþman olsa da yaman
Ahmaktýr celladýndan merhamet, medet uman
Ey vahdete bigane, tefrikaya göz yuman!
Çiðnenen onurumuz; gör bak, yer ile yeksan!
Ýnleyen göz nurumuz; esir Mescid-i Aksan!


Güçlü, haklý sansa da gücü elinde tutan
Son nefeste hatýrlar gerçek neymiþ, unutan
Karanlýk çöktüðünde kasvet olsa da sultan
Güneþe gebe her tan, sen ahdine sadýksan
Kudüs sana da vatan! Esir Mescid-i Aksa’n!


Yazýklar olsun bize zincirleri kýrmazsak
Saatleri yeniden destanlara kurmazsak
Gür çýkar mý sesimiz birlikte haykýrmazsak!
Ye’sin bayraðý insin! Yol bulunur Burak’san!
Yeter bu hasret dinsin; esir Mescid-i Aksa’n!


Yangýn var yüreðimde; caným yanýyor caným!
Tam þafak söktü derken çevriliyor her yaným
Sebep tek, yine gaflet; bu yüzden periþaným
Nasýl dinsin gözyaþým; el uzatsam... sen yoksan!
Uyan be gönüldaþým esir Mescid-i Aksa’n!


Ýlâhî, þahidimsin sîneme düþen odun!
Adresi yine sensin dilimizde feryâdýn
Yetiþsin imdâdýma intikam olan adýn
Alçaklara acýnmaz yerin dibine soksan
Sanadýr bunca niyâz! Esir Mescîd-i Aksa’n

Mecit Aktürk

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.