Ömür mü yeter seni yaþamaya,
Kalp mi yeter sevmeye Gül damlasý.
Yýllar önce giren sevgin,
Büyüdü artýk çýkmaz kalbimden,
Gurbetin ýssýz köþelerindeyim,
Sana sesimi duyuramýyorum Gül Damlasý.
Hüzün mü alacaktý sevincimizi,
Hasret çekmek miydi kaderimiz Gül Damlasý;
Hazana mý yenilecekti,
Sevgimizle büyüttüðümüz çiçekler
Gerçek hayale mi dönecekti Gül Damlasý...
Dolu mu yaðacaktý o yeþil bahçemize
Yaðmur beklerken,
Hýþýmlar mý esecekti sevda yerine?
Kimler ilendi bize söyle gül Damlasý;
Bedduasýný mý aldýn annenin
Yahut nazara mý geldik biz?
Hani ayrýlmazdýk ölsek de Gül Damlasý,
Hani bizim o ölümsüz sevgimiz?
Hatýrlar mýsýn Gül Damlasý;
Feryat yerine sevinçti yaþadýðýmýz,
Elem yerine neþe.
Ne teselli, ne bir umut, ne de düþ,
Seni hissetmek Gül Damlasý,
Seyyareler hep muhtaçtýr güneþe,
Senden beklediðim yalnýz bir gülüþ!
HALÝL GÜLÞEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.