Gölgemin yapraklarý düþüyor nemli topraða gel sevdiðim çok yol almam belki de bir martý ol geç baþýmýn limanýndan Nisan ezgileriyle çaðýr beni ayrýntýsýz olan bir aþkýn hikâyesini anlat mesela beni, seni, bizi varsa bizden bir biz anlat denizin, göðün var oluþ maviliðini anlat
bak rüzgar giyinmiþ yalnýzlýðýmý yine þuramda, tam göðsümün ortasýnda baðýran seni baðýr, çaðýr özlemler kusuyor üstüme lacivert geceye sürdüðüm aðrýlarý ceplerime doldurduðum yalnýzlýklarý kederiyle seviþen bir aþkýn tutanaðýyým bir üþümenin takviminden koptu aðlayýþýmýn damlalarý solumun üzerine çöreklenmiþ sensizliðin kesiði ömrüm
þu yýkýntý güne vedadýr
güz sevdalar büyüttüðüm kentin mültecisiyim bir tutam gülüþün esir bir sevdayla varlýðýnýn penceresine göçüyorum kapama perdelerini aþk resitali çalýyor piyanonun akordundan
þimdi kýrmýzýya boyanmýþ sayfalarýn arasýna sokulduðum bir kitabýn en münferit yerinde açýklýyorum bizden habersiz zamana hayatýn rengini rehin almýþ tütün sarýlýðýna yazýlan