Yoksun
Giden-kaybolan- kaybedilen-yaþamýný yitiren çocuklarýn ardýndan…
Yoksun
Ama ben;
Her çiçekte seni kokluyorum
Doðduðun, aðladýðýn
Kucaðýma aldýðým ilk gün gibisin
Ne de güzel bakýyorsun öyle
-Masum ve þaþkýn-
Gözlerin gözyaþlarýma dokunuyor inceden
Haberin olsun…
Yoksun
Ama ben;
Bir çiçeði okþar gibi
Koklar gibi
Öpüp öpüp de koynumda saklar gibi
Gözlerinden öpüyorum senin
Ateþi gözlerinden öper gibi
Yanar gibi… Üþür gibi
Parmak uçlarýmda ateþ tanrýsý
Ellerine dokunuyorum… Boynuna… Dudaklarýna… Alnýnýn akýna…
Saçlarýný okþuyorum alev alev-
Harlý bir ateþe dönüþüyor rengimiz
Düþtüðü yeri yakýp yýkan yokluðun
Zamana kýrgýn… ve zamaný kýrýk bir saat gibi
Gözlerime takýlýp kalan yüzün
Ve buza kesmiþ tenin
Avuçlarýmý yakýyor… Usulca… Haberin olsun…
Yoksun
Ama ben…
Þimdi nasýl
Nasýl anlatsam seni
Daðlara, taþlara, dipsiz kuyulara…
Nasýl duyursam
Saðýrlaþmýþ yüreklere yokluðunun sesini…
Aðlamanýn sýnýrýna o kadar yakýn duruyor ki gözlerim
Yokluðun içime yýkýlan koca bir dað… Bir çýð… bir çýðlýk
Ve bir felaket aný sanki
Vurulduðun daðlar baþýma yýkýlmýþ da
Altýnda bir ben kalmýþým gibi
Üstüme varmayýn
Ýki gözüm iki çeþme aðlarým þimdi…
Ýþin kötüsü
Hiçbir kelimeye de sýðdýramam ki ben seni
Sen ey! Gelincik çiçeðim benim
Seviyorum seni…
Yoksun
Ama ben;
Ay ýþýðýna karýþan yüzünü okþuyorum her gece
Haberin olsun…
Mayýs 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
savaş karaduman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.