D E D E P E L İ T
112- DEDE PELÝT (MEÞE)
Lemos’un orta yerinde bir aðaç,
Yaþadýðý yer beðenilmez, biraz yamaç,
Dallarý, budaklarý uzanýr heybetiyle uzaya,
Sanýrsýn biraz daha büyüse varacak aya,
Ýnsanlar birer birer genç fidanlara kýymýþlar,
Ormaný kesip, ekeneðe sarýlmýþlar,
Yalnýz mý yalnýz kalýnca, mahzun mu mahzun her an,
Çevresinde aðaç kalmayýnca yüzü gülmedi bir gün,
Bakmýþlar orta yerde kalmýþ büyük bir pelit,
Yüzyýllarýn meþe aðacý, olmuþ Dede Pelit,
Dibinde oynaþýr çocuklar, yavrular,
Yetiþir diz boyu ekinler, otlar,
Gölgesinde eðleþir koyunlar, kuzular,
Palamut giligi, yapraklý dalý besler hayvanlarý,
Yapraðý gýpraþtýkça serinletir, canlarý,
Dallarýna yuva yapar çeþit çeþit kuþlar,
Bedenini oyar sincaplar, içini kemirir aç kurtlar,
Derdini, halini sormaz görmüþ, geçirmiþler,
Asýrlarca gölgesiyle söyleþir, söz dinlemez insanlar.
Senelerce kaç yaz, kaç kýþ geldi geçti üstünden,
Eli nacaklý zalimi seçer oldu, sesinden,
Ansýzýn büyük darbeyi yedi ensesinden,
Korktukça korkar, þimþek gürlemesinden,
Dalý budaðý kýrýldý, kurudu içinden,
Halini soran olmadý insaflý kiþilerden,
Zemheri ayazýna direndi, üþüttü can evinden,
Aðustos sýcaðýna katlandý, bel verdi derinden,
Görmedi insanlýktan zerre kadar fayda,
Niyetin belli ettiler kara kýþýn ortasýnda.
Çevresinde aðaçlar tükenmeye baþladý,
Kýrkgözler çeþmesi gibi hüngür hüngür aðladý,
"Halin nedir" diye kiþilerden soran olmadý,
Bir sabah ansýzýn yeþil dallarý, kuru budaðý budandý.
Ýçine sýzan kurtlar öz suyuna dadandý,
Canýndan can gitti, zalime ayaklandý,
Yýkýlmadý, kar, yaðmur ve güneþe karþý ayaktaydý.
Yýllar boyu tek baþýna direndikçe direndi, yýlmadý,
Yine yýkýlmadý, topraðýnda özgürce yaþadý,
Her sonbahar doðayý kaplar derin bir hazan,
Sarý, sarý yapraklar dökülünce hüzün yaratýr her an,
Doða hayvanlarý kabuðuna, yuvasýna çekilir,
Dede Pelit yuvasýzlara yuva olmak için dikilir,
Kara kara bulutlar dolaþýr gökyüzünde,
Meymenet görülmez gürleyiþinde.
Ansýzýn çakar þimþekler, boran, tufan yarýþýr,
Göz gözü görmez, gökyüzü karýþýr,
Dede Pelit aniden kökünden gürültüyle sökülür,
Doða verdiðini geri alýr, bunu her kiþi bilir,
Bilmeyen bilsin, “Aðaçlar ayakta ölür”
Süleyman YILDIZ
(Lemos5303)
Sosyal Medyada Paylaşın:
SÜLEYMAN Lemos YILDIZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.