yazarak dışımda baş edilemez bir bellek oluşturdum... alicengiz oyunu
yazarak dışımda baş edilemez bir bellek oluşturdum...
bir þey çýkaracaksýn içinden kýlcalýna dek sarýlmýþ köklü bir þey çok kopacaksýn söyleyeyim koptuðun yerlerden yeþereceksin
uyandým bana bir cinnet biçimi teklif ettiler uyanýr uyanmaz kabullendim çünkü cennet çok dolu bir oda iki sigara üç yüz ve dört duvar zihnimde kalmýþ ayak izlerin siliniyor duvarlardan biri yýkýlana kadar
hafýzamý sevmiyorum ama senin üzerindeki narkoz etkisi sevmem için bir sebep olabilir
yanýlsama bir beden içinde ruhum gölgeler þehrinde nü resimlere bakar sufice bir söylem ahenginde dolanýr büyür büyütür durmadan küçülünceye kadar
hazýr yeri gelmiþken küçülen ve büzülen þeylere neden çok güler bu insanlar!
aþk birine tenezzül etmiyorsa sevmenin adabý bozulmuþ demektir zorlama iþte gözler de öyle cicim zorlama iþte bakmýyorsam sana o biçim bozuldum demektir zoruma gitmiþtir
zorumla ben her þeyin teksesli olduðu zamanlarý hatýrlýyoruz öznesiz kalmýþken her cümle bir atýmlýk düþ kurar sevda sýrrý kanatlarýna kazýnmýþ meleklerin yazýlmamýþ yazgýsýnda uyurken zaman benim aþklarým dýþarýda kalmaz yazýldýðý duvarlarda rüzgarla fýsýldar
bak iþte herkes seviþiyor ama kazanan , benim her þeye yerleþme merakým
yazarak dýþýmda baþ edilemez bir bellek oluþturdum
bir yaný sessizlik bir yaný yalnýzlýk ahir ömrün paylaþmýyor geceyi hiç kimseyle
bundan öte yol giderim diyen yalan söyler doðrusu duvar diplerinde sus menzili kadar iþ(L)EME
ihanet yoksa bir aþka neden bakayým ki ‘’tek nükleer tesis testislerdir’’ dedi Ýskender’in küçüðü küçük sözü dinlemeyi öðretti bana annem büyükler uzun hayat kýsa unutmayan insan tehlikelidir çünkü kokusunu kaybetmiþ acýtan baharat gibi...