YOKTU İŞTE MEVSİMİ AŞKIN...

Asýlý olduðum o kanca
Aþkýn yüz sürdüðü
Gözümde kalan tek görüntü
Çünkü aþktý gözüme yakýþan
Sevecen ruhumda saklý bir ganimetti aþk
Acýmý da hüznümü de ihya eden.
Körelen nice zihniyet
Asla da aþk olmamalýydý bir rivayet.
Tebessümler ekili kâinatýn arka bahçesi
Elbet hem sevdiðim hem kaçtýðým
Hem yanýndaydým aþkýn
Hem de uzaðýndaydým kendimin
Severken de yalnýzdým
Yazgýma duyduðum saygý ve hürmet

Gönlümdeki suskunluk
Yüreðimse yoldan çýkan, baþýna buyruk.
Suskunluðum mu?
Ne ki?
Öncesinde hiç böyle sevmemiþtim, nasýl da belli.

El yordamý yaþarken
Yüreðin yordamý idi:
Sev, emri.
Katýksýz içimi açtýðým bir seferi ki
Seyyah mizacýmda
Suretimde saklý bir hicaz belki de
Ýnsanlarsa genelde hicap yüklü
Sormadan sevmenin meali
Düþkünlüðüm sadece aþka.
Düþmezken yakamdan özlem
Unuttuðumdu iþte bunca dert bunca tasa.

Mevsimin asasý idi içime sapladýðým
Adeta bir pergel gibi
Yüreðin merkezine saplý
Maðduriyetim ya da mahcup hislerim
Elimden gelen deðildi üstelik
Ýçimden gelen hatta taþan
Nice bentleri aþan
Aþina olduðumsa özlem
Dokunmadan dokuduðum bir mevsim ki
Aþkýn da mevsimi yoktu iþte.

Ne de rengi ne aksi ne de külfeti
Sadece acýtan çok acýtan
Ben bile bana acýmazken
Seyyah bir yürekte saklý keramet
Asla da kâinata etmeden ihanet.
Elbet saklý tutulasý sükûnet
Haiz olduðumsa sevebilme yetisi
Yetemesem de kimseye
Yetinmek mi?
Saklýdýr Mevla’mýn nezdinde
Gözümden sakýndýðým kadar sevgiyi…

Sosyal Medyada Paylaşın: