BÜLBÜLÜ YİTİRDİK, GÜLÜ ARARIZ...

Üstümüzden rahmet hiç eksilmezken
Yaðmuru yitirdik, seli ararýz.
Göðe mi çekildi, yere mi battý?
Denizi yitirdik, gölü ararýz.

Ondan olmayanlar O’na katýldý
Mutlak yeni “eski” diye atýldý
Bizi, biz eyleyen “gül”e çatýldý
Tûðbâyý yitirdik, dalý ararýz.

Genç, ihtiyar herkes yoldan mý sapsýn?
Yakýþýr mý kula, taguta tapsýn! ?
Kaptan sarhoþ ise yolcu ne yapsýn?
Gemiyi yitirdik, salý ararýz.

Benim bu iþlere aklým ermiyor
Kötülük yapaný kimse yermiyor
Her nedense arý, oðul vermiyor
Kovaný yitirdik, balý ararýz.

Saldýnýz Kara’yý onulmaz derde
Cihan’a hükmeden “o günler” ner’de?
Dolunay ufukta vakt-i seherde
Bülbülü yitirdik, gülü ararýz...

Hanifi KARA

ZAFER ÝÇÝN

Zorluklara göðüs ger, çileyle piþir aþýn
Allah’tan gayrýsýna, ölsen de eðme baþýn...

Hanifi KARA

NE OLUR ÖÐRETMENÝM!

Yine senin elinle, gülsün aðlayan millet
Düne düþman eyleme, bana doðruyu öðret…!

Hanifi KARA

Sosyal Medyada Paylaşın: