B Ü L B Ü L
111- BÜLBÜL
Gözlerim küçücükken gördü, seni,
Aþkýnla yaktýn, kül eyledin beni,
Gönlümün gözleri ela gelini,
Hayalin gözümden gitmiyor,Bülbül.
Görür, görmez düþtüm, dermansýz derde,
Sessizce söylediðin, sözler Nerde?
Sözde sadakatsizlik varsa, serde,
Sözün deðeri bilinmiyor, Bülbül.
Deli divane aþýk oldum, sana
Dermansýz dert verdin, acýman bana,
Kýzgýn çölde ararým, yana yana,
Çöl, gönlüme çare olmuyor, Bülbül.
Daðlarý delerek aradým, yar’i,
Ben eridim, kaldým, bir kemik deri,
Gece, gündüz aðlarým, zarý, zarý,
Derdime derman olunmuyor, Bülbül.
Yüreði kaplýyor, aþkýmýn harý,
Söndüremedim yürekte kor nar’ ý,
Azrail kapýmda beklerken bari,
Kora bir damla su dökmüyor, Bülbül.
Hayallerimi yaktýn, kül eyledin,
Gönül gözümü bakar, kör eyledin,
Güneþimdin günü ( mü- tün) gece eyledin,
Gecenin azabý bitmiyor, Bülbül.
Zehir dilden yaralý, garip gönlüm,
Canýma yetti, çektirdiðin zulüm,
Acýlý yaþamaktan, iyi ölüm,
Mezarý diliyle kazýyor, Bülbül.
Süleyman YILDIZ, gönlü perma periþan,
Halini görüp, bulunmaz, acýyan,
O bir ölüyken, ayakta yaþayan,
Ölürüm derken, ölünmüyor, Bülbül.
EYLÜL- 1999
Süleyman YILDIZ
LEMOS5303
Sosyal Medyada Paylaşın:
SÜLEYMAN Lemos YILDIZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.