Babam ve Çocukluğum (2)

Babama

Öfkelenmedim
Terk edip gittiðinde bizi
Küsmedim… gönül koymadým…
Bakakaldým… Susa kaldým… Az kaldým… Eksik kaldým…
Ah! Evet… -ne yalan söyleyeyim- özledim… yandým… aðladým…
-En çok da bayramlarda-
Hani en çok sevdiðini özlermiþ ya insan…
Sevdiðine aðlar… sevdiðine yanarmýþ ya hani… iþte öyle…
Yanarak, aðlayarak, susarak,
En çok da eksik kalarak sevdim babamý…

Öyle alýþýlmýþ… kanýksanmýþ
Öyle bildik tanýdýk… Öyle aþina olduðumuz sevgiler gibi deðil
Ben babamý baþka türlü; çok acayip, çok umutlu, çok güzel sevdim
-Babam, kanatlý kocaman bir devdi çünkü yuvasýna dönecek olan-
Ben babamý derin özlem… aðýr hüzün… acý bir tebessümle
Annemin iç çekiþinde
Dalýp dalýp gidiþinde
Boðazýnda düðümlenen sesi, sözü… Nefesinde
Susuþunda…
Gýkýný çýkartmayan acýsý… Gözyaþý…
Ve dinlediði ayrýlýk þarkýlarýnda sevdim
“yârim Ýstanbul’u mesken mi tuttun
Gördün güzelleri beni unuttun…”

Çocuktum…
Tuttum -12 yaþýnda - büyüdüm birden bire…
Okula veda ettim -okumak çocuklarýn iþiydi çünkü-
Benden çok büyük ve benden çok aðýr iþlere çýraklýk ettim…
Hem iþçi hem de devrimci oldum üstüne üstlük
Kýzdým…
Kýzdýrdým… -çocuklarý mutsuz kýlan tanrýyý-
Tacýný savurup, sofrasýný devirdim krallarýn bile isteye
Kötü kalpli krallarýn -ki bütün krallar kötü kalpliydi zaten-
Sarayýný yýkmaya çalýþtým baþlarýna sokak sokak
Gözaltýlar, Ýþkenceler, zindanlar, mahpushaneler gördüm
-Babamýn benimle gurur duyduðu-
Ne mutlu bana
Ben babamý baþka türlü; çok acayip, çok umutlu, çok güzel sevdim…
-Babam, kanatlý kocaman bir devdi çünkü yuvasýna dönecek olan-

23 Nisan 2021

Sosyal Medyada Paylaşın: