ŞEHİDE AĞIT
Korkunç bir sükûnet sardý etrafý
Komþular, sükûtun tutsaðý olmuþ.
Birden, dizlerimin, çözüldü baðý
Dediler: “Civanýn, yavrun vurulmuþ!”
Bir tabut, bir bayrak… ve sel sel insan
Bir aðýt tutturmuþum mahþere dek…
Ne yapsýn? Ne yapsýn, bu garip anan?!
Acýn; durup durup, tazelenecek!
Oðul, bir dönülmez sefere çýktýn
Bayraklarla gidiþinden bell’oldu.
Evim-barkým viran, ocaðým yýktýn,
Her yaným yýkýktýr, derdim ell’oldu!
Öksüz koydun kuzum, anneni öksüz
Baban, boynu bükük yetimdir þimdi!
Anan öleydi de kalaydýn öksüz;
Hüküm niye böyle tersine döndü?!
Bu kabaran, ana yüreði yavrum
Erisin de ýylým ýylým ko aksýn.
Reva mý ay oðul, böyle her bayram
Gelir diye baban, yollara baksýn?!
Evlendi, bir siyah gelinlik aldýk
En mutlu gününde yas tuttu bacýn.
O, gitti büsbütün desteksiz kaldýk,
Ýçimizden bir gün, çýkmýyor acýn?!
Acýlarý yavrum, yaratan Allah
Her acýya bir tahammül yaratmýþ.
Þehid olup oðlum, sen buldun felah;
Anan.. yüreðini topraða katmýþ!!
Canýmdan bir parçaydýn; bir dileðim:
Sana kýyan, cennet yüzü görmesin!
Baðrýma taþ basýp derim ki: Rabbim
Devlete-Millete zeval vermesin!
29.05.1999
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.