HEYÂL ARZÛ

Bir yâr isterem men uca Mövla’ dan
Gaþý kaman, boyu servi dal olsun.
Diþler dürr-ü mercan, dudag kirazdan
Gâh yanaðýnda güller al al olsun.

Söyledigde sussun yeller dinlesin
Seher vahtý bülbül, güller dinlesin
Menüm çün diyende eller dinlesin
Sözü þeker gaymag, yoh yoh... bal olsun.

Gözeller içinde seçilip dursun
Gem, taleyim kimi hep mene vursun
Danýþað, mehriban ferman buyursun
Özüm; azad bilmez köle, gul olsun.

Hoþbeht deðilem ay yanýr üreðim
Neçe ceylan görse kanýr üreðim
Aldadabilmez.. aldanýr üreðim
Bes, taleyim dönsün, üzüm gül olsun.

Gözellikte emsalsiz ele bir yar
Þanýndansa vermek Rabbim bahþet ver
Bir yâr isterem ki gözler, möcevher,
Könlü alçag, üregi gen, bol olsun.

GAFLETÎ dözirem, eþgi, heyâli,
Cavandým gocalddý vüsal heyâli
Köhne feleðin bu teze duâli
Könlümde göyeren min heyâl olsun.

Sosyal Medyada Paylaşın: