HAYATIM BU

Ne hayal ettimse gerçek olmadý
Felek vurdu yerden yerlere beni.
Gönlüm sarhoþ olup görmedi gözüm
Gýptayla bakýttý körlere beni!

Ýrezillik sekizimde baþladý
Çocukluðum beni erken boþladý.
Yetim kaldým gele- giden haþladý
Çoban diye saldý kýrlara beni!

Gençlik gelip çattý hayaller kurdum
Sevda ülkesine zamansýz vardým
Güzeller peþinde gezindim durdum
Kul etti manasýz kurlara beni!

Baba mesleðine çabuk alýþtým
Amelelik yaptým, çokça çalýþtým
Derdimi ben yine benle bölüþtüm
Hayat hepten koþtu zorlara beni!

Vatan borcu deyip gittim askere
Orda dahi çattým kötü kadere
Çavuþ oldum, dayak yedim yok yere
Rezil rüsva etti erlere beni!

Güç bela evlendim yirmi beþimde
Çocuða karýþtým otuz yaþýmda
Dört tek çocuk, ana, avrat baþýmda
Geçim derdi çekti darlara beni!

Hanemize yokluk girdi pekiþti
Muhanet pek çetin, bahtýma düþtü
Yayan yürümekten tabaným þiþti
Yalýn ayak sürdü karlara beni!

“Kiracý” diyorlar evsiz, barksýzým
Yazýn çulsuz, zemheride kürksüzüm
Evimde.. iç güveyiden farksýzým
Þeytan daim iter þerlere beni!

Ticarete heves ettim bir ara
Ne yaptýmsa geçemedim ben kara
Sermayeden zarar, düþtüm fukara
Yine muhtaç etti varlara beni!

Saçlarým aðardý, belim büküldü
Say ki otuz iki diþim döküldü
Otuzumda dizden derman çekildi
Civandým döndürdü pirlere beni!

Velhasýl GAFLETÝ hayata küstüm
Vallahi dünyadan ümidi kestim
Kaderi þikâyet deðildir kastým
Salýptý faydasýz turlara beni!

Sosyal Medyada Paylaşın: