İNSAN OLMAK (8)
Ne baharda açýlan çiçek,
ne olgunlaþan meyva yazda,
ne sararan yaprak sonbaharda,
nede kýþýn herþeyi aklayan kar seni affedecek.
Görmemek içinse bir çift gözün,
yada aðzýn-dilin söylemezse gerçek sözün,
iþlevi “Küpe-gözlük takmak”
ise þu yanlarda taþýdýðýn iki kulak,
kokusunu da almayacaksa hýrsýzýn-haksýzýn
herþeye soktuðun meraklý burnun,
nasýl gerçeði-yalandan ayýrt edecek
beþ duyun kardeþ?(*)
Kurtuluþ planlarý yapýyorsa hâlâ,
beynini içinde koruduðun kafa;
Kimi kurtaracak kendinimi, yoksa vataný,
yada kalbinde yataný?
Aþk-aþ-uðraþ gýrtlaðýnda düðüm,
zaman kýsa yaklaþýyor ölüm,
aile-geçim derdi boynunda boyunduruk,
ellerin kelepçeli adý “Sorumluluk”,
din-vatan prangasýyla baðlýysa ayaklarýn...
Tutsak olduðunu kendinden bile sakladýn.
Ýnsansan,
yani eþit olarak dünyaya gelmiþ, düþünerek var olan:
Hele bir dur, düþün “Doðaya, medeniyete, insanlýða” ne verdin,
yoksa yalnýzca kendini kurtarmaya mý geldin?
Senden bir parça bu çaldýðýn, ezdiðin, yok ettiðin...
Ne yazýk ki; Sömürende, sömürülende sensin
caným kardeþim.
(*) 5 duyu organýmýz ve bunlarýn bize ilettiði 5 duyumuz vardýr; Görmek, duymak, tadmak, hissetmet ve koklamak gibi
Alman’lar ise bu 5 duyuyu "Yakýn Duyularýmýz " olarak betimler ve bunlara 2 duyu daha ilave eder; Empati ve sensorik iletiþim(=Sensorische integration). 5 duyu yakýn temaslýdýr ve kendine özel bir organý vardýr. Uzak temaslý olan diðer ikisi ise 5 yakýn duyumuzun mükemmelleþmesini saðlar. Duyarlý antenlerimizle; Düþünerek yada hissederek kazandýðýmýz empati ve Kiþilik Olgusu’nda(=Sensorik integrasyon, "Zaman" ve "Çevre" önemli bir rol oynar. Yani Dýþýmýzdaki Sosyal Çevre, (bize yakýn) Kiþiler, Kültür, Medeniyet, Bilim, Doða ve Eðitim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.