Yine yükünü tutmuþ, acý ve dert kervaný Öyle sýký tutmuþ ki, yakamý býrakmýyor Develeri çekerken, gördüm ben o mervaný Öyle düðüm atmýþ ki, yakamý býrakmýyor
Hani kafan atýnca, kenara atamazsýn Bitirmek için ise, huzura katamazsýn Bu kervanýn yükünü, pazarda satamazsýn Bir birine katmýþ ki, yakamý býrakmýyor
Beni periþan gören, eþ, dost, akraba ne der Çaresiz bir kenarda, bekliyorum derbeder Elemle gardaþ olmuþ, gam ile hemhal eder Gýrtlaða dek batmýþ ki, yakamý býrakmýyor
Sorunlarýn üstüne, yeni sorun doðarmýþ Ne zaman huzur gelse, acý onu boðarmýþ Alnýnda çizgiler, saçlar çoktan aðarmýþ Çok acýlar tatmýþ ki, yakamý býrakmýyor
Ufuklarý, yollarý, taramaya gerek yok Farklý istikamete, yürümeye gerek yok Nereden çýkar diye, aramaya gerek yok Bir zulaya yatmýþ ki, yakamý býrakmýyor
Sanmayasýn gün olur, mutlulukla barýþýr Bir dakka rahat vermez, hayatýma karýþýr Anýlarým dert kokar, hüzünlerle yarýþýr Öyle zaman yutmuþ ki, yakamý býrakmýyor
Yýllar yýlý güzellik, gözlerimde tutüyor Düþüncemin altýn da, bil ki huzur yatýyor Ömür denilen süre, gün gelince bitiyor Lüzumsuz’a çatmýþ ki, yakamý býrakmýyor