ŞEHİTLER AĞACI

-ÞEHÝTLER AÐACI

Þehitler Tepesi,
Þehitler Kapýsý,
Þehitler Mezarlýðý,
Þehitler Albümü
Derken, bir de;
Þehitler Aðacýmýz oldu…
Sanki Osmanlýnýn Çýnarý…
Pýrýl pýrýl olmuþ üzeri…
Bir taraftan gurur,
Bir taraftan hüzün doldu.

Ey Þehitler Aðacý!
Baþýmýn tacý,
Ýstiklalimin ilacý!
Belli ki bugün gururlusun!
Herkese tepeden bakýyorsun.
Üstün-baþýn künye dolmuþ,
Kýnalý Kuzular dallarýnda asýlý kalmýþ,
Mahþer yeri gibi,
Ruhlar bir araya toplanmýþ,
Sanki bir Þehit Kurultayý…
Seyre gelmiþ Ural-Altayý.
Üçler, Yediler, Kýrklar;
Kuþlar misali cývýldaþýyor.
Durmadan can veriyor Türkler.
Geride gözü yaþlý kalanlar,
Mehmetçiðini düþlüyor.
Ruhlar konuþuyor fýsýltý ile,
Bir an Künyeler geliyor dile;
“Hey tertip sen nerelisin?”
Anladým… Kurt derelisin.
Üstelik bordo berelisin.
Ben Gaziantepli Mehmet Cücük,
Ýstersen dertleþek aziycýk…
Niþanlýmdan mektup aldým,
Tam kalbine niþan aldým.
Gün boyu hayale daldým.
Sol yanýmdan yara aldým,
Hakkâri’de Þehit oldum.
Ýþte bu mezarlýða geldim.

Ya sen!
Ben Urfalý Bozan,
Aile boyu destan yazan,
Yemen, Çanakkale, Fizan
Yeter ki dalgalansýn bayrak,
Yeter ki okunsun ezan…
Arif Nihat Asya diyor ki;

“Þehitler Tepesi boþ deðil,
Biri var bekliyor.”
Ben de diyorum ki;
Þehitler Aðacý boþ deðil,
Kýnalý Kuzular bekliyor!
Ve Þehitler rahat uyumak için,
Dik duruþumuzu bekliyor…
Ve Tekirdaðlý Mustafa ekliyor;
Bu aðacý kanýmýzla suladýk,
Yarýnýn Þehitlerine uladýk.
Tanrý’dan bir tek dilek diledik;
“Vatan-Millet sað olsun!”

Bu Aðaç size ders olsun!
Bunca Þehidin kaný hýrs olsun.
Düþmaný hafife almayýn,
Sakýn, sakýn oyuna gelmeyin!
01.01.2010
Mehmet Demir ATMALI































Sosyal Medyada Paylaşın: