Gezgin umutlar

Ürkek bütün insanlar, zaman oldu ziyan
Cümleler birleþmiyor, bunca varýn içinde
Katýklý ekmeklerin, tadý yok dillerde
Bir kenara atýlmýþ, herkes yaban ellerde


Bacasý tütse evin, sýcak nefesi yok
Duvardaki gölgenin, kendine faydasý yok
Yatak, yorgan buz gibi, pireler mesken tutar
Soðuk duran duvarlar, senin yerine aðlar


Zamanýn hilesi bu ya, güneþ doðmaz sanýrsýn
Karanlýk gündüz gece, bu nasýl bir bilmece
Yýkýk dökük hayatlar, viranenin içinde
Acep bu insanlýk, hala neyin peþinde


Yorgun, yalnýz çekingen, çýkýlýrmý yarýna
Yitik, gezgin umutlar, kötümser hep kaygýlar
Bulutlar kanat açsa, bassada hep baðrýna
Dilimde bedduam, içimde gizli yaram




Sosyal Medyada Paylaşın: