Ya ölüm, ya doğum günün

Bir gün benim seni sevdiðim gibi,
Sen de seveceksin.
Onu göremediðin her an,
Sesini duyamadýðýn her an,
Ýçinde volkanlar patlayacak.
Yüreðin, özlem ateþinde yanacak.
Dudaklarýndan çýkmasýn diye adý,
Diþlerin dilini parçalayacak,
Onsuz geçen her gün öleceksin.

Onun için gözyaþlarý dökeceksin,
Ama o bunun farkýnda bile olmayacak.
Sen, baktýðýn her yerde onu görecek,
Duyduðun her sesi onun sesine benzeteceksin.

Uyumadan önce aklýnda ki en son þey o,
Ya da ona dair her þey olacak.
Uyandýðýnda yine aklýnda ilk o olacak,
Onunla uyandýðýn için þükür edeceksin.
Gülüþlerini hatýrlayacaksýn,
Sözlerini hatýrlayacaksýn,
Gözünden damla damla yaþlar yaþananlar için düþecek.

Soranlara unuttum diyeceksin,
Buna kendini bile inandýracaksýn.
Sonra, resimlerine bakarken bulacaksýn kendini,
Onun için dualar edeceksin ama,
Hiçbir þey seni ona, onu da sana getirmeyecek.

Kalbinde sadece o,
Ondan baþka birini sevmeden,
Ondan baþka birine ait olmadan,
Ölmek isteyeceksin ama,
Ona zarar gelir diye,
Ölmekten bile korkacaksýn.

Bir zaman sonra anlayacaksýn,
Sen, canlý bir bedenin içinde,
Ölü bir ruhtan ibaret olduðunu.
Ýþte o gün senin ya ölüm günün,
Ya da doðum günün olacak,

Sosyal Medyada Paylaşın: