Yorgunum

Bak dostum,halimi hiç sorma bana
Yaþamak çok yordu, yorgunum dostum.
Belki yalan gelir, ne desem sana
Ýnan’ki, ben dostum, yorgunum yorgun.

Bu hayat çok yordu, gül yüzüm soldu
Taþtan taþa çarpýldým, býkmadan vurdu
Bir iken bin oldum,býkmadý vurdu,
Ýnan’ki ben dostum yorgunum yorgun.

Ne desem bilmem’ ki þimdi ben sana
Çok çektim gözüm yok, hayattan yana
Belki yalan gelir, ne desem sana
Ýnan’ki ben dostum yorgunum yorgun.

Bir deðil bin deðil çektiðim çile
Of dersin, sen bana ne bir sorsan hele
Þu dünya yolundan, ben gide, gide
Ýnan’ki ben dostum, yorgunum yorgun.

Çok zormuþ, meðerse þu hayat denen
Dert çokmuþ düþtünse, olmazmýþ seven
Ýnan dostum inan, sözlerim içten
Ýnan’ki ben dostum, yorgunum yorgun.

Kul Yüksel olarak, yol tepe, tepe
Çok yorgun düþmüþüm, nasýl’ da yorgun
Düþünür dururum, gözlerim yerde
Ýnan’ki ben dostum, yorgunum yorgun


Ahmet Yüksel Þanlý er
19 Nisan 2021







Sosyal Medyada Paylaşın: