“Ey tabib elden gelirse yâremi gel emleme…
Yar elinden gelmedir bu yâreyi merhemleme…”
Varsýn neyler elem üflesin
sazlar vedâ
kemanlar cefâ
alevden kor olsun
yaksýn sinemi geda…
kül etsin savursun uzaklara…
hüznü çoðaltsa da
güz acýsý sancýsý çekmek
kar içinde baharý beklemek
ve koþulsuz sevmek bir çiçeði
zor zanaat bilirim...
varsýn bir ömre bedel olsun aþk
her durakta seni bekleyeyim
ey göðsümün nakýþý
kalbimin atýþý yar...
bastýrýp göðsüme acýlarý
ateþlere verip baðrýmý
gözlerimde ay
ellerimde yýldýzlarla
beklerim ben...
hasreti ve yalnýzlýðý
hüznün solgun çiçeðini
takýp yakama
beklerim ben...
ister hazan olsun
döksün yapraðýný aðaçlar
ister çöle dönsün bahar
varsýn ateþ düþsün denizlere
ey gözümün ýþýðý yar
beklerim ben...
varsýn yokuþa sürsün hayat
gün karanlýða dönsün
esmesin rüzgar
bahar gelmesin
kokmasýn gül
varsýn küssün dünyaya gönül...
eðip baþýmý önüme
beklerim ben
ey hüzünler güzeli
ömrümün gazeli yar...
varsýn kýrýlsýn kanadým
marjinale çýksýn adým
boynu bükük çiçekler gibi
eðip baþýmý önüme
hep aðlayayým...
varsýn saçlarým özlem
sakalým sarý hüzün koksun
karda, kýþta,
soðukta, darda kalayým...
varsýn incitsin içimi özlem
acýtsýn sevda
yine seveceðim
özleyeceðim
bekleyeceðim seni...
Yeterki, gelmesin ecel
dað devrilmesin
beklerim ben
unutulmuþ istasyonlarýn
trenlerinde taþýnan
kimselerin el sallamadýðý
kimselerin karþýlamadýðý
yalnýzlarýmla...
beklerim ben........