HALA ÇOCUK KALABİLMEK

Sessizlik belki de huzura ve aþka balta vuran
Köpüren imlerden ördüðü
Kaybolan ömrün aslýnda dünde sefasýný sürdüðü
Elbet dokunamadýðý
Elbet nail olamadýðý
Göðün kopçasýna takýlý
Rüzgârýn peçesinde saklý
Bir öðreti iken illa ki aþkýn bekasý…

Sabaha kalan bir düþ gibi
Günün aydýnlandýðý
Hala þair peþinde hayallerinin
Kendi bile bilmezken
Nedense ait olmadýðý evrenin
Var elbet bir kulpu
Þairin kendine taktýðý
Bazense huzurun öncesi
Ölüm iken sýrnaþan
Öldü bildiði neyse/kimse dünde kalan.

Her yorgun gece
Vuku bulan ne çok bilmece
Aymazlýðý acýlarýn
Pençesinde saklý bir kaplan gibi
Sadece kendi yüzünü týrmaladýðý
Asla takmadýðý her maske
Yaþlarýn dökülüverdiði
Kim bilir hangi þiirin de düþtü tasasý þaire
Yazmakla ihya olduðu gönül penceresi
Yaþamaksa vuku bulan acýlarýn güncesi.

Ruhunda saklý gizin
Peþine düþtüðü o izin
Her kefil olduðu duygu iken sürtüþen
Engellere takýlý bir rüzgâr gibi
Sadece kendi ile cebelleþen
Atladýðý binlerce öðün ve öðüt
Hala çocuk kalmanýn neticesi
Safça sývazlarken düþler sýrtýnda yükü
Ýndinde aþkýn veremediði her hükmü
Kürediði ömrü nasýl da heba etti
Bilinmezin d/okuduðu bir hayat hikâyesi.

Görüp göreceðine binaen
Hala mý saklý ruhu?
Umudun meali iken
Bakmaya doyamadýðý göðü, ufku
Uçuþan kanatlarýnda solan bazense tutulan nutku
Öyle bir hasret ki
Düþkün olduðu huzur bulsa keþke vuku
Hoyrat bir kancada asýlý
Her þiirde adeta birer dua
En çok içinde çocuða kýydýðý
Bir cendere ki
Tek sýðýnaðý Rabbine dayayýp da baþýný huzurla uyuduðu.

Bir kehanet olsa da mutluluðu
Boca ettiði bir bir
Devinen iklimde kaybolduðu kadar bir ömür
Rengi solan neyse
Ýçindeki umuda kalemin sunduðu masumane bir buse.


Sosyal Medyada Paylaşın: