“Ol!” emriyle baþlamýþtý her þey toprak þekle girdi Meleklerin gözü önünde ruh üflendi…
Cennet diye bir yerdi hatýrlýyorum Tanrýnýn sesi güzeldi
Ama masal kýsa sürdü ve elma ile de bitti
Uðraþ dur þimdi…
II. SOBE SOBE SOBE
Sen bana masal anlatýyordun ben sana Öznelerin canýný yakmadan yükleme tez ulaþtýrmayý ve edatlarý ustaca kullanmayý biliyorduk eski aþklardan
Anlattýðýmýz masallarla saklýyorduk kendimizi birbirimizden S/aklanacak yerlerde çýt çýkarmadan beklemeye alýþýktýk eski aþklardan
Bir yaðmur yaðdý beklenmedikti ve sildi süpürdü s/aklanma yerlerimizi Bir yaðmur ki açýða çýkarýp hilemizi ikimizi de sobeledi…
III. AY IÞIÐI ÝPLÝÐÝNDEN ÞAPKA TAKAN KADINLAR
Kendini arayýp bulmaktan kaçanlar Tanrýça kokan bir cesaretle hem de aþktan bahsediyor ne garip
Ah Ovidius! Kulaklarýn çýnlasýn Heroides’in sayfalarýndan taþan kadýnlar böyle miydi Onlar kendilerini bulmadan ne ateþe atlardý aþklarýnýn peþinden ne þapka takarlardý ay ýþýðý ipliðinden
IV. SEN TÜM BAÐLAÇLARIMSIN BENÝM
Sen yoksan yanýmda ben anlamlý ve düzgün bir cümle olamýyorum
Yalnýzsam ne kuþlar konuyor dallarýma dinlenmek için ne þiirler dudaklarýma dillenmek için
Anladým çoktan harf kokan sevgilim Sen tüm baðlaçlarýmsýn benim
V. BEGONYALARININ SAKSISI
Mitoloji okuyorum Tanrýlar ütülüyor kafamý Zeus’un mýzraðý oluyorum bir zaman Bir zaman Thor’un baltasý Ýsis’in peçesi sonra Ýndra’nýn narasý…
Halbuki uðurlu küpen olmak istiyordum Begonyalarýnýn saksýsý Parmak uçlarýnda dinlenen kelebek ya da dilinden Tanrýya açýlan tövbe kapýsý
Hayýrlýsý…
Özgür SARAÇ/Râzý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Râzı. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.