/tevekkülü bilen bedenin ben uyurken öptü ölümümü/
bir kentin sabahýnda “sahte umutlar pazarý” kuruluyor ýþýksýzlarýn teninden yayýlan merhametin mükemmel uyumuyla ne ayýp dinliyor elleri ne de secde ediyor nefesi kýzýlýmsý bir karanlýk soluyor ölümü
-kadýn çýðlýðý ile bütün kelebeklere ömür-
kimselerin hiçliðinde boðdukça nefreti gördüðü yüzler tanýdýklarý deðildir acý çeken inleyen biçimsiz figürlerdir arafýn derinliklerinden “aþk” diye gelen
-adam yanaþma sabahýn kýzlýðýný bozar her intihar sonrasý-
durulandýkça yar sinesinde yedi günahýn evladýsýn yalan uyudukça baþucunda dil kesiði intiharlar saklar acýný kalp uyanýr kendi matemine o an
-kadýn yerle gök arasýnda mukabeledir zikrettikçe adamý-
dudaklarýn sözlerle gömüldüðü her elveda kirpikleri aralar sýzmak için göz bebeklerine orda hareketsizce çiçeklenir aþk dünyanýn bilmem neresinde ve bilmem hangi çölünde kervanlara konuk olur
-kadýn kokusundan geçer bir cinnetin en adam hali-
kanatsýz merhametin süzüldüðü leylak renkli “günah” yazýsýný urgan niyetine boynuna saran aþk’tan hep dul kalmýþtýr dünyadan da koca bir yalan tanrýdan kalansa hep hüsran
-adam nefsi ile döllüyor ihaneti-
Ol ve Öl arasý konuþan bir kadýn ve bir adamdý tanrýnýn baþý kalabalýktý…
alicengizoyunu (... içinde senin de baþ edemediðin bir ÖLüm var... sev beni belki iyi OLursun...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
alicengiz oyunu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.