Gecenin bu karanlýk saatinde Biraz aydýnlýk olsun, Isýnsýn üþüyen düþlerim diye Gözlerine þiir yazmak isterdim. Ama, tam da þu anda Gecenin bu karanlýk saatinde, Yanýp yanýp kül oluyor Kýzýlçamlar köknarlar.
Baþka bir geceni aydýnlat diyor kalem, Baþka zaman ýsýnsýn Üþüyen düþlerin diyor, Þu saatte benim köküm Topraðýna kül olurken, Ne yazarsan yaz bana Aðýt olur diyor kaðýt.
Gözlerine bu gece þiir yazamýyorum Elimdeki kaðýt kalem yastadýr, Yoksa sende biliyorsun Gözlerini anlatmakta Ýkisi de ustadýr.
Belki de þu anda, Gecenin bu karanlýk saatinde Kül olan bir kýzýlçamýn Ýki ayrý dalýndan gelmiþlerdir, Elimde sýzlayan kalem ve kaðýt Bir külden arda kalan Ýki öksüz aðýt Gibiler.
Barýþ Çelimli Sosyal Medyada Paylaşın:
Barış Çelimli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.