Düþürdüm yüzümden sýrça gülüþlerimi Yalnýzlýðýn mermerinde daðýldý Tuz buz oldu tüm iyimser hallerim.
-Ýçinde su var mý? deyip Aþkýn dipsiz kuyusuna Taþ diye attýðýn benim kalbimdi. Eðildikçe o kuyuya daha da kararýyor Baktým çýkacaðý yok Orda býraktým.
Þimdi bir kum tanesiyim çöle küs duruyorum Bastýðýn toprak olmayý Nasýl da özlüyorum.
Çoktan dökülmüþlerdir yalancý bir baharda Yüzünün bahçesinden O badem çiçekleri.
Barýþ Çelimli Sosyal Medyada Paylaşın:
Barış Çelimli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.