SEVDİM...

Bir renk kürüydü aþk
Elbet insanlar da aþk körü…
Yalnýzlýðýn minvalinde s/alýndýðým kadar
Aþk idi þiarým ve mezhebim
Çýlgýnlýðýma kafiyeler yüklediðim
Yüklendiðim neydi hem?

Mademki aþk idi þiarým
T/aþkýn mizacýnda
Sehven yenik düþtüðüm…
Ah, bir de kendimden firarým
Elbet uyumsuzluðum nazarýnda insanlarýn
Çünkü aynýydým ben bir ömür
Ýçimdeki yangýný dýþa verdiðim
Sonra da o nem havadan kaptýðým
Gel gör ki sönmedi asla yangýným
Büyüdüðüm kadar gözünde kaderin
Büyüttüðüm insanlar ne de olsa sevgiydi meþrebim.

Tufan öncesi kýsacýk bir mola
Hayata.
Bestelerin rüzgârý deðil hem renk katan ruhuma.
Varlýkta saklý madem hiçlik
Gönül tezgâhýnda denk düþtüðüm illet:
Ne çok sevmiþim insanlarý
Kendimsiz bir dünya hayali bile
Iþýk tutmuþken hüznüme.

Mavilerden ördüm bu gün saçlarýmý
Azýcýk kar yaðsa da ince ince
Hala çocuk kalabildiðim asla deðil bir kinaye.
Kimse kindar
Kimse yokluk kadar deðilken umurumda
Elbet yalan söyledim
Yoksa bu kadar acýyý yüklenmeseydim
Sevebilir miydim kendimi?
Sevildiðim de aþikâr Rabbin indinde
En sevdiðim bazen þaþtýðým
Tövbelere sýðýnýp avuçlarýmý sadece O’na açtýðým.

Nazarýnda insanlarýn direttiðim
Sevginin
Rüzgârýnda savrulduðum
Aþikâr kýlýnan
Neyse rengimle bazen solduðum
Yine de her gece yazarken
Çiçekler açtýðým.

Mezarým da hazýr hani:
Þiirlere nazýr
Bir de kayýtsýzlýðý ile kimse savurduðu rüzgârý
Aleyhime
Gel gör ki;
Ilýk bir meltem gibi sevdim insanlarý
Allah’ýn nezdinde.



Sosyal Medyada Paylaşın: