Baþýn aðrýdýðýnda ellerinin çaresizliði… Elindeki sazla uðraþýrken yüzünün aldýðý þekil… Gözlerime bakarken gözlerine yansýyan Hayat bulan, tekrar tekrar dirilen o masum çocuk… Kýrýþýklýklar ardýnda sakladýðýn Maðdur, yorgun… Bir o kadar sýrlarla dolu dünyanýn kapýlarýný Ardýna kadar, kayýtsýzca bana açtýðýn için…
Her gidiþimde yüzüne takýndýðýn Maðrur, yaralý ifadenin Aslýnda o erkek görüntünün Altýnda sakladýklarýn olduðunu biliyorum…
Ne kadar uðraþsan da bana kýzamadýðýný Yüzüne baktýðýmda gözlerinde gezindiðimde gözlerimle… Ellerine dokunduðumda ne kadar kýzsan da Unut gitsin deyip Gidenlere inat bana gel diyeceðini Ve baþýný koyup koynuma Bütün kronik baþ aðrýlarýný dindireceðini biliyorum…
Zaman kýsýtlý da olsa Yüzün, benliðin, hayallerin aktý içime… Seni doðduðumdan beri tanýyorum Arýyorum da sanki bir türlü bulamýyorum… Yastýðýma benimle birlikte baþ koyan Yürüdüðüm yolda çukurlara toprak atan O yýllardýr elini yüzünü seçemediðim gölge sendin sanki… Hani sanki insanlardan çekinmiþsin ortaya çýkmak içinde Yüzün tesadüfen ve istemeden yansýmýþ içime…
Gözlerini izliyorum ve sana dokunuyorum kendi içimde… Bir þeyler kopup geliyor dörtnala dolu dizgin… Durduramýyorum… Akýyor gözlerimden taneler Ýçlerinde bir yerlere gizlenmiþ Ve suya karýþmayý bekleyen Bir parça sen…
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonsuz karanlık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.