Gözlerimle uçsuzluða düðümlediðim Simsiyah bir karaltýydýn yaþama inat Kara bulutlarla Kronik baþ aðrýlarýna dönüþen Dumanlý bir yaðmurdan fýþkýran….
Islanan kiremit çatýlardan Þapýrdayarak dökülen Saf sulardýn, gözlerimden içime akan… Göz bebeklerimde yanan karanlýk ýþýklarýn Boþ pencerelerdeki suretiydin…
Soluk umutlara yazýlmýþ Anlaþýlmaz el yazýsý akþamlarda Uykusuz, altý morarmaya yüz tutmuþ Koyu sensizlik göz yaþlarýmdýn Boþluða inat Karanlýkta tutunmaya çalýþarak…
Ve ben hala gözlerinin Dumanlý, puslu kahveliðinin Ýçime býraktýðý mührün Anlaþýlmaz kokusunu içime çekerek Ona sarýlan, üþüyen, boðulan Koyu kahve bir yokluktum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonsuz karanlık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.