SEVDA DİZELERİ (15)
Renklere bezensende,
burcu-burcu çiçeklensende,
salsanda týlsýmlý kokularýný
gönlümü kamçýlayan...
Ýçimde dövülen, öldürülen, umudu çalýnan
kadýnlarýn sýzýsý var,
bekleme beni bu yýl bahar.
Güneþinle geleceksin,
doðayý çiçeðinle donanatacaksýn,
týlsýmýnla beni gevþeteceksin,
aþýk olacaðýmý sanacaksýn.
Sonra deniz, kum, orman, dere, dað, çayýr...
Hayýr!
Dert o denli büyük ki ülkemde,
Bu yýl beni bekleme
bahar.
Çünki gizli kulislerde adi senaryolar yazýlýyor,
demokratik ve hoþgörülü halkýn gözü boyanýyor;
“ Montre’yi delelim, kanal Ýstanbul’u oyalým,
Ýslam Birliðini kuralým!”(*)
Diye -diye,
yazla-baharla,
imanla-dinle,
yönü belirsiz esen bir rüzgar.
sürükleyecek bizi felakete,
bu bahar aþýk olmasam ne çýkar?
(*) Lütfen ÞÝÝRÝN HÝKAYESÝ’ni okuyunuz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.