Gitmiþ vaktim, gündüzü beklerken gelen gece. Baðdaþ kurmuþ bekler gelecek yepyeni güne. Ýçimi döksem, ben konuþsam gece dinlese. Güneþ görürüm karþýmda, ondan ayrýlamam.
Þimdi
Giden gelmiþ, güne giyilen ümit esvabý. Yarýn bilinmez, örtülen bir geçim eþarbý. Dün geçmiþ olsun, gün görene düðün havasý. Gelecek görürüm þur’da; soyunur, bakamam.
Mesut Tütüncüler Denizli
Þiirimi okuyup beðenen ve yorum yapan þiir dostlarýma teþekkür ediyorum. Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.