Kýrgýn mýsýn bana? Etme, yüzünü asma. Yürüyelim biraz, yürümek iyi gelir. Þimdi bizim oralarda olsaydýk... yapma. Nergisler de açmýþtýr, kokunu verir.
Daha kaç kez gidip görülür, belli deðil! Veyahut bir daha görülür mü, kim bilir?
Kokusunu alabiliyor musun hala? Kokusu burnumda; hem sade hem hükümsüz. Gel oturalým þöyle, kýrgýn mýsýn hala? Bir dinlence baksak, o da doðuþtan yüzsüz.
Daha kaç kez gelip dönülür, belli deðil! Veyahut bir daha gelinir mi, kim bilir?
Bir geçim sýkýntýsý musallat olmuþ bize. Bir kavgadýr tutmuþuz býrakmaz yakamýzý. Bir çift kelepçe vurulmuþ düþüncelerimize. Artýk kýrýlma, gömelim þu acýmýzý.
Daha kaç kez ömür sürülür, belli deðil! Veyahut bir daha ekilir mi, kim bilir?
Ýnsanýz sonuçta; hem þaþar hem beþeriz. Hatalarýmýzla doðrumuzla yaþarýz. En sonunda anlarýz da helallik isteriz. Hakkým sana helaldir, hala kýrgýn mýyýz?
Deðer mi deðmez mi kýrgýnlýk/lar, belli deðil! Ha þöyle sarýlalým, biz biriz, çoðul deðil!
Mesut Tütüncüler Denizli Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.