BAZI BAZI
geceler,
kýrgýn çiçeklerin ölü duruþlarý,
sönmeye meyil etmiþ yýldýzlarýn boyun bükmüþ efildeyen mumlarý,
ve ýþýltýsýný yitirmiþ gözler,
gri kara kömürü yanmýþ özler,
çepeçevre sarýlmýþ takma kirpikler,
konuþur, susar
mýrýldanarak dönüp dolaþýp
yamacýmda durur
aça kapata,
yaklaþa uzaklaþa,
yüzüme gri bir boþluða,
düþer,
sonra ne görüyorsa yüzümde
aðlar,
martýlar dolaþýr mavi gözlerin
limanýnda,
sonra damlaya, dola taþa
bir bir kanatlanýr,
bazý bazý yansýmasýna,
cilveleþe, oynaþa
pike yapar,
bazý bazý da küçük bir gül’ümseme
býrakýr,
soðuk gri sýrlý yüzüme,
bir pudra pembesi al yanaklarýna
dokunur,
bir fýrça saçlarýnda nakaratlý dans eder,
bir beyaz bluz düðmesine ilik açar,
bir bahar geceden günleri
çýkýnýna doldurur,
ben bile martýlara hoþçakal derim
bazý bazý
geceler de pýlýsýný pýrtýsýný toplar
allý morlu gelinleri bohçalar,
kelebek gibi güneþli çýrpýnýþlar
býrakýrlar.
gece miydi yansýyan,
güneþ miydi anýmsayan,
hepsi hepsi aynamýn gri boþluðu...
Sibel Karagöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.