Ağla Gönül

Gecelerin koynunda yalnýz,
Yitik duygularýmýn kalbini arýyorum.
Boþlukta kaybolmuþ yýllarýmýn,
Boynundaki kelepçede gizli hallerim.
Suskunluða bürünmüþ gözlerim,
Uçurumun ucundayým,hüzünlü yüreðimle.
Sýrtýný yasla alýn yazýna dediler,
Yaslamadan olur mu bu sýnav dedim.
Aðla gönül,gözyaþlarýn konuþsun,
Zehirleri akýtsýn kirpiklerin karasý.
Sevginin mevsimine çitler çekilmiþ,
Kapana yakalanmýþ yüreðime setler örülmüþ.
Düþümde saklý kalmýþ kanatlarým,
Uçmaya çalýþtýkça nefesimi týkaçlamýþ tümceler.
Aðla be gönül,
hayallerin kuyruðunda kaldý Aminlerin,
Ahirete yolcu ettim buketli sevdalarýmý,
Rengine güller sererek vedalaþtým.
Kökleri yanýk kelimelerin gölgesinde,
Emekliyorum bir ileri,iki geri,
Ey gönlümün gülü sen solarsan,
Hangi mevsime kalýr son kertede hali bürhanýn

Sosyal Medyada Paylaşın: