EN DELİ RÜZGARIM HAFIZ...

Göðün bakracýndan dökülen
Hüzün misali uyutamadýðým sezilerime düþkün
En tembel rengim, hafýz
En safýyým aþkýn kozasýnda
Saklý tuttuðum evrenden
Sýdkýmýn sýyrýldýðý
Ölü iklimin tevazu yüklü na’þýnda
Sökün eden en pervasýz
En deliþmen rüzgârým, hafýz…

Köpük köpük yüreðimde matemin
Kürediðim aþka artýk iltifatlar yaðdýrmýyorum, hafýz
En tembel rengim ben
En divane renklerden ördüðüm
Günden firar eden
Safi hüzün saklý maneviyatýmda
Huzura dönük bir telaþla
Sevdiðim bunca insanýn nazarýnda
Kof ve küflü bir heceyim iþte.

Gül, diyen maviden
Sev, diyen yüreðimden
Sol, diyen þu metruk düþlerden
Payýma düþen ne çok hüzün, hafýz
Sevmek bu mu olmalýydý?

Telaþým, titrim, soluk tenim
Ýtiraz etme hakkým da yoktu madem
Bu dünyaya ne sýfatla ekildim de
Biçildim ihanet diye diye
Tebessüm ettiðim her masum sevide
Saygýnlýðý diktiðim sevginin kumaþýnda
Lanet üfleyen
Nizamý da serkeþ kalelerden ibaret bir hazan
Mahsulü düþlerin menzilinde.

Meðerki nasýl da gerçekmiþ
Ýnanmayý tehir edemediðim kimse
Kimsem onlarýn nazarýnda
Kifayetsiz bir heceymiþim meðer hafýz.

Nakkaþýmdý atam, babam
Na’þýmý þimdilerde sefil kuþlar madem taþýyan
Hangi karede unutuldum ben?
Umudu saklý tuttum da nüvemde
Asil bir sevgiye de sirayet ve riayet ettim madem
Tutuþan etekleri mevsimin
Öfkemi de tehir ettim geldim huzuruna.

Anlaþýlmazlýðýn kýblesinde
Anlam bulduðum her sözcükte
Matemin de raconuymuþ hani
Hüznü küreyen hangi sefilse
Safiyet yüklü þunca cýlýz ruhumda
Sökün eden salkým saçak sözcüklerin de
Tuz bastýðým ruhunda
Saklý meziyetlerim
En çok görünmezliðim
Bilemedim eziyete düþkün insan neslini
Artýk hala nasýl tutuyorsam ruhumda.

Solgun bir heceyim, hafýz
Asla kekelemeden sevdim hem
Baþýma kakan matemle sýrdaþ bir iklim
Kindar yüreklerin
Haris gölgelerine düþkünlüðü ne ki?
Sevmelerin muadili ve müdavimi
Ölümsüz niyazýmda
Saklý yeminlerim
En çok da þerh düþtüðüm asaletim
Varsýn düþeyim gözlerinden kindar gölgelerin
Ben beyazýn ve aþkýn tahtýna talibim, hafýz.

Kardýkça ömrü tünediðim
Kör düðüm iken bilediðim
Yüreðe huzur verense
Umudun ve hüznün iþ birliði
Her üzünç iken vesile olan umuda
Her umutta kaybolan benliðim
Varsýn sevdim diye kaybetmiþ olayým hafýz
Kazandýðým yalnýzlýk
Kazdýðým mezarýmda saklý nice fetva
Rabbime sadýk
Bir faniyim þükür uzak
Kalamadýðým her gün ve niyaz
Yüklü titrimde yüksünmeden sevmek mademki ikbalim
Dünümden gelen asil bir yürek
Varsýn kýrýlsýn binlerce parçaya ki
Kabul göreyim nihayetinde Allah katýnda…


Sosyal Medyada Paylaşın: